दुइ होराङ्बान मुला
खाबा स्ह्यो – ताबा ङ्यासे !
मुनाङ फेबा सार
ङ्ह्याला म्हुन, दुनियाँदा ज्याबा स्हेर बोठाबा लानि,
स्ह्योदा स्योम्सिकेन छार्बा होइस्हेर
रेदा प्राना लाबा दिनि–
मुतेबा होराङ्बा, होराङ्बान मुला ।
ङाला केवासे
डेना लासि ब्याङ्बा चिला पेजाजुगु
ह्रुप्सि थान्बा हिन्साम–
आशाला डेङजुगु
गाङ्साल मिन्बा म्हाङ्ला महलजुगु
ङाबिमा दशक–दशक, मिटर–मिटर नोबा तासेला मुसिम ।
ङाइ आह्रुप्नि
थे डेङजुगु दोआपिन्नि ।
भाव थेन संवेदना पुइसि,
अक्सिजनसे प्लिङ्बा बेलुनह्राङ्बा
याखारगि जमरा खेबा ग्लोबा–
पौने दुइ मिटर नोबा,
सा, आशा, सेम मुबा
छोन्बो स्या नाख्रुला बो
देउरालीरि रेन्थान्बा
खेसिकेन निबा
छोन्बो युङ्बा देउरालीह्राङ्बा–
‘म्हि हिन्ना’ रो ङा !
ङादाम थाहा आरे
तासाइ बिबाकादेसे बिमुला ।
नाजिन्बा दुइ – होराङ्बान !
नाबाकेन लाबा दुइ – होराङ्बान !
नातोबा दुइ नोन – होराङ्बान मुसिमह्राङ छोर्ला ।
तासाइ ङा... ?
ओम ङाइ सोतोबा केवा...
न्हा दुइह्राङ्बा मुला !
न्हा ह्रोह्राङ्बा मुला !
न्हा ज्याबा सम्बन्धह्राङ्बा मुला ।
दुइला मेरोसे क्रोबा
फोङ सार्बा
बुल्खु– किरमिर–किरमिर खेबा उदास क्यानभासला,
डेट एक्सपायर ताबा
छोन निजिन्बा–
जेक्खे, जेक्खे याखारगि खाली आङ्सि–
म्हि आङ्सि... !
(छिगला अर्थः नाबा– भोगेको, मेरो– डढेलो, खेबा– पुरानो, ।)
दोःबा : यकिना अगाध
तपाईको प्रतिक्रिया दिनुहोस